ταίο παγκόσμιο πόλεμο, όπως ακριβώς και τα σημερινά μας προβλήματα, αποτελούν από κοινού λάθη και σφάλματα ολόκληρης της ανθρωπότητας. Χωρίς εξαίρεση. Αν γίνει αυτή η αναγνώριση θα οδηγηθούμε στην καθιέρωση της αρχής του μερισμού, που τόσο ανάγκη έχει ο κόσμος μας σήμερα.Δεν υπάρχουν προβλήματα και καταστάσεις που δεν μπορούν να λυθούν με τη θέληση-για-το καλό. Η καλή θέληση τρέφει το πνεύμα της κατανόησης και προωθεί την εκδήλωση της αρχής της συνεργασίας. Το πνεύμα συνεργασίας είναι το μυστικό όλων των ανθρώπινων σχέσεων και ο εχθρός του ανταγωνισμού.
Υπάρχει μια σχέση συγγένειας εξ αίματος ανάμεσα σε όλα τα ανθρώπινα όντα, που όποτε αναγνωρίζεται, γκρεμίζει κάθε εμπόδιο και τερματίζει το πνεύμα της χωριστικότητας και του μίσους. Γι αυτό η ειρήνη και η ευτυχία καθενός, αποτελεί ζήτημα όλων. Αυτή η συγγένεια αναπτύσσει την αρχή της υπευθυνότητας και θέτει τις βάσεις για ορθή δράση συνεργασίας.
Αυτές είναι βασικές πεποιθήσεις για τους άνδρες και γυναίκες καλής θέλησης, και προσφέρουν το έναυσμα για κάθε υπηρεσία και δράση. Οι τρεις αυτές πρακτικού και επιστημονικού περιεχομένου αλήθειες ενσωματώνουν τρία βασικά γεγονότα και τις ολόψυχα τις αποδέχεται κάθε παγκόσμιος εξυπηρετητής. Δεν συμβιβάζονται με αξιώματα ούτε ενδίδουν σε κυβερνητικές ή θρησκευτικές αναγκαιότητες. Είναι έμφυτες μέσα στη συνείδηση κάθε ανθρώπου, και εφελκύουν άμεση ανταπόκριση. Η αποδοχή τους θα "γιατρέψει" τα δεινά του κόσμου.
5 σχόλια:
Συμφωνώ μ' αυτά που λέτε και σήμερα βρήκα και κάποιες καρτούλες σας στον Πύρινο Κόσμο, και με φιλοζωικά μυνήματα, που πιστεύω χρειάζεται να διαδοθούν, γιατί η σκληρότητα μας προς τις άλλες μορφές ζωής, είναι κι η αιτία των δεινών που περνάμε και που επέρχονται αναπόφευκτα.
Με ποιό τρόπο θα μπορούσα κι εγώ να πάρω τέτοιες καρτες από σας για να συμβάλω στη διάδοση των μηνυμάτων αυτών?
Πριν κάποια χρόνια κάποιος κάπου κάποτε, σε μια ομιλία του είχε πει:
«Δεν υπάρχει τιμωρία, υπάρχει μόνον επανόρθωση»
Ενθουσιάστηκα. Αν και δεν καταλάβαινα το ακριβές νόημα της φράσης, ούτε ήξερα να τη στηρίξω με πειστικά επιχειρήματα, η φωνή μέσα μου μού έλεγε ότι ναι αυτό είναι αλήθεια. Μια γνώση που υπήρχε ήδη έστω και ασυνείδητα, μου χάριζε αυτή την βεβαιότητα. Στην αρχή μου γεννήθηκαν ερωτήματα, για το αν η έλλειψη τιμωρίας θα μπορούσε να οδηγήσει στην εξάλειψη κάθε αδικίας και την ήττα του Κακού όπως αυτό εμφανιζόταν κάθε φορά.
Κατά πόσο ένας άνθρωπος θα επέλεγε να μην διαπράξει την αδικία, το κακό, αν γνώριζε ότι δεν θα είχε καμία επίπτωση ο ίδιος. Ή κατά πόσο δεν θα το επαναλάμβανε αν ήξερε ότι κάποιος άλλος στην θέση του, θύμα της σκευωρίας του, θα πλήρωνε για το έγκλημα που είχε κάνει αυτός. Σίγουρα πάρα πολλοί άνθρωποι σήμερα θα επέλεγαν να κάνουν και να επαναλάβουν κάθε είδους αδικία με αυτές τις προϋποθέσεις. Για αυτούς τους ανθρώπους πιο σημαντική και από την κακία τους είναι η δειλία και ο φόβος που τους διακατέχει μια ζωή και ίσως το γεγονός ότι για κάποιους λόγους, θεωρήθηκαν πάντα άξιοι προστασίας από μια ομάδα (οικογένεια, πολιτικό κόμμα, παρέα, έθνος κλπ)
Το θέμα όμως είναι ότι κάθε φορά που κάποιος άνθρωπος έστω και ο πιο ασήμαντος αδικείται ή κακοποιείται σε αυτήν ή την άλλη γωνιά της γης, το Κακό νικά σε κάθε άλλη γωνιά της Γης. Μέσα από μια αλυσιδωτή αντίδραση, γεγονότα θα αρχίσουν να εκτυλίσσονται παντού στον κόσμο που θα αναπαράγουν την πράξη αυτή στην μορφή μιας καταστροφής, φυσικής ή και ανθρώπινης.
Είναι γνωστό ότι όλα στο Σύμπαν επικοινωνούν και επηρεάζουν το ένα το άλλο. Οι άνθρωποι μεταξύ τους, οι άνθρωποι το φυσικό περιβάλλον και αυτό πάλι τον άνθρωπο και ούτω καθεξής. Έτσι όταν κάποιος αδικεί τον γείτονα ή τον συνάνθρωπό του στην οδό Μ…αριθμός … η αδικία εξαπλώνεται σε όλες τις γωνιές της γης και το κακό νικά παντού. Η τιμωρία σκέτη δεν μπορεί να σταματήσει το γαϊτανάκι που έχει ήδη ξεκινήσει. Κάποιες φορές μπορεί ακόμη να μετατρέψει τους τιμωρούς σε αντίγραφα των ενόχων που υποτίθεται ότι επαναφέρουν στην τάξη. Για να σταματήσει η αλληλουχία αυτή των γεγονότων που ξεκίνησε με ένα απλό και για πολλούς, ασήμαντο συμβάν, δεν πρέπει απλά να τιμωρηθεί το κακό. Αυτό που κυρίως είναι απαραίτητο, είναι να νικήσει το Καλό, να υπάρξει δηλαδή αυτό που λέμε Επανόρθωση. Εάν και εφ’ όσον αυτή είναι εφικτή, η διαδικασία σταματά και η συμπαντική ενέργεια που διαταράχτηκε από μια χαμηλής συχνότητας πράξη επανακτά την ισορροπία της. Τι γίνεται όμως όταν η επανόρθωση δεν είναι πλέον δυνατή?
Η Φύση και ο Άνθρωπος αποτελούν ένα ενιαίο σύνολο και επηρεάζει το ένα το άλλο. Έτσι η διατάραξη της Ενέργειας μπορεί να επηρεάσει όχι μόνο τους ανθρώπους αλλά και όλο το φυσικό περιβάλλον. Η επανόρθωση είναι ο μοναδικός τρόπος για να επανέλθει όλο το Σύμπαν στην φυσική του ισορροπία.
Η ιστορία με την Πεταλούδα που κουνάει τα φτερά της με τρόπο σχεδόν ανεπαίσθητο και ωστόσο κατορθώνει να επηρεάζει ως και την άλλη άκρη της Γης, είναι και γνωστή και χιλιοειπωμένη. Και έτσι όπως μπορεί να προκαλέσει σεισμούς λιμούς και καταποντισμούς, το ίδιο μπορεί να αυξήσει το καλό και το δίκαιο, αρκεί να είναι αυτό που θα επιλέξουμε.
Ένας κάπου κάποτε, που είχα την τύχη να γνωρίσω στην ζωή μου είχε πει: «Το θέμα δεν είναι να καταπολεμήσουμε απλά τις άσχημες πλευρές των ανθρώπων. Πιο αποτελεσματικό είναι να ενισχύσουμε, να στηρίξουμε και να αυξήσουμε τα στοιχεία της καλής τους πλευράς».
Το καλό που κάνουμε όσο μικρό και ασήμαντο και αν φαίνεται ξεκινά και αυτό μια διαδικασία που πολλαπλασιάζει την ενέργεια που εκδήλωσε μέχρι την άλλη άκρη του Σύμπαντος. Αυτό που λέμε «καλή πράξη» δεν εκφράζεται πάντα με κάποιο χρηματικό ποσό. Το να βοηθήσεις ένα μικρό παιδί, να πλύνει τα χέρια του, το να στερεώσεις το τραπέζι που κουνιέται στην ταβέρνα που κάθησες να φας με τους φίλους σου, το να στηρίξεις έναν άνθρωπο που σκόνταψε και πάει να πέσει, ή να εμποδίσεις την κακοποίηση ενός ανθρώπου, είναι συχνά πιο σημαντικά από ένα χρηματικό ποσό που θα δοθεί και στην πορεία θα κλαπεί από κάποιον τρίτο για να μην φτάσει ποτέ στον προορισμό του. Πράξη που τελικά θα έχει σαν αποτέλεσμα την ενίσχυση αυτού που προσπαθούσαμε να αναιρέσουμε. Γιατί η φροντίδα για τον άλλο και η προσπάθεια να σκεφτούμε μια λύση άμεση στο πρόβλημα του άλλου όσο και στο δικό μας, είναι βασικά στοιχεία και προϋποθέσεις τόσο για την Αγάπη όσο και για την Σοφία που ενεργειακά και τα δύο, έχουν έδρα την Καρδιά, για αυτό και συχνά ταυτίζονται.
Επίσης ότι ενεργοποιούμε στην ζωή μας, είτε το καλό επιλέγουμε είτε το κακό, αυτό επιστρέφει με μαθηματική ακρίβεια σε εμάς. Αυτό είναι Νόμος Συμπαντικός.
Γνωρίζουμε ότι στο Σύμπαν δεν υπάρχει ευθεία γραμμή. Η ευθεία είναι ανθρώπινη έννοια. Στην Φύση δεν υπάρχει ευθεία. Αυτό από μόνο του σημαίνει πολλά, όμως στο θέμα στο οποίο αναφερόμαστε σημαίνει ότι οτιδήποτε ξεκινά από εμάς, η ενέργεια του, καλή ή κακή, «υψηλής» ή «χαμηλής» συχνότητας, δεν θα κινηθεί σε ευθεία πορεία, απομακρυνόμενο επ’ άπειρον από εμάς. Η πορεία του όπως και κάθε τι στο Σύμπαν, σχηματίζει καμπύλη γραμμή και έτσι ότι σχεδιασμό και αν έχουμε κάνει, αφού θα συμπληρώσει την τροχιά του, διαγράφοντας μια έλλειψη, θα επανέλθει στην αφετηρία του. Το θέμα είναι τι άλλες τροχιές έχει ξεκινήσει από εκεί που πέρασε και τι ποιότητας τροχιές είναι αυτές.
Ένας άλλος Νόμος είναι ότι το Σύμπαν προστατεύει και συντηρεί κάθε μορφή ζωής που επιτρέπει την υλοποίησή της με τον άλφα ή τον βήτα τρόπο. Ο Θάνατος στο Σύμπαν μπορεί να είναι μόνον Φυσικός και αφού η κάθε ύπαρξη συμπληρώσει τον κύκλο της και δεν έχει την δυνατότητα να συνεχίσει να υπάρχει στην διάσταση μέσα στην οποία έχει υλοποιηθεί. Κάθε άλλου είδους θάνατος ή καταστροφή είναι ενάντια στον Φυσικό Νόμο και επομένως χωρίς Ήθος ή απλά προκλήθηκε από την καταπάτηση του Φυσικού Νόμου με μια χαμηλής ποιότητας ενέργεια.
Έτσι λοιπόν, μόνον όταν ενισχύουμε το καλό, όσο απλό και ελάχιστα «ένδοξο» και αν φαντάζει αυτό, μπορούμε να είμαστε σίγουροι ότι θα περιορίσουμε ή και να ανατρέψουμε το κακό συχνά μετατρέποντας το σε καλό για το επικείμενο θύμα. Δηλαδή αντί το κακό να βρεί δικαίωση, βλέποντας τον στόχο του να δυστυχεί και να καταστρέφεται, να δει τελικά τον στόχο του να ευημερεί και να προοδεύει, παρ’ όλες τις προσπάθειες για το αντίθετο. Το να καταστραφεί ή να μην καταστραφεί ένας αθώος είναι εξ’ ίσου δυνατό να συμβεί και αυτό είναι που ονομάζουμε «ελεύθερη βούληση»
Ότι κάνουμε στην διάρκεια της ζωή μας σκοπό έχει την τελειοποίησή μας και την αναγέννηση μας μέσα στην ομορφιά που οι Αρχαίοι ονόμαζαν κάλλος,( με δύο λλ που στο κέντρο της λέξης, το διπλό αυτό λ σημαίνει συνήθως εσωτερικότητα, καλός= ομορφιά εξωτερική, κάλλος =εσωτερική ομορφιά, επίσης Ελλάς κλπ.). Μια γέννηση μέσα στην Αρετή που καμία σχέση δεν έχει με αυτό που σε διάφορες εποχές κατανοούμε με την λέξη Ηθική, είναι δυνατό μας χαρίσει την Αθανασία για την οποία δεν είναι απαραίτητο να δοξαστούμε σε πεδία μάχης αν και δεν αποκλείεται. Το μόνο που απαιτείται είναι απλά να συντονιστούμε με αυτό που ονομάζουμε Συμπαντική Ροή.
Αθηνά Γεωργιάδου.
ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΑΣ
Θα ήθελα να πω στη κ. Αθηνά και Ανώνυμο πως ενθουσιάστηκα κι εγώ με τη θεωρία της επανόρθωσης, αλλά είναι και λίγο αντιφατική, γιατί χωρίς την εμπειρία του τι σημαίνει μια "κακή" πράξη μας επάνω μας, με το να δοκιμάσουμε τα ίδια, δε γίνεται η συνειδητοποίηση για επανόρθωση, αλλά και όταν το κακό που προκαλούμε, σαν κάνει το κύκλο του, ως ανταπόδοση μας επιστρέφεται, ως "τιμωρία".
Επίσης το κακό που κάνουμε σήμερα στα δις των ζώων, τόσο εκτεταμένα, πάλι θα επιστρέψει σε μας ως δίκαιη οργή των συμπαντικών νόμων.
Οι φάκελοι στο ΣΚΑΙ είχαν πολλά ντοκουμέντα χτες και αυτά σκεφτόμουν, δε θα "πληρωθούν" αυτά τα εγκλήματα, όταν γίνει ο κύκλος? http://folders.skai.gr/
Η μέχρι τώρα εμπειρία μου σε ό,τι αφορά την καλή Θέληση είναι σύμφωνη με τα γραφόμενά σας.
Δημοσίευση σχολίου