σκαιρη στη διατύπωσή της. Οι άνθρωποι προσεύχονταν για τους εαυτούς τους· επικαλέσθηκαν θεία βοήθεια για κείνους που αγαπούσαν· έδιναν μια υλιστική ερμηνεία στις βασικές τους ανάγκες. Η επίκληση, αυτή είναι μια παγκόσμιος προσευχή. Δεν περιέχει προσωπική έκκληση ή πρόσκαιρη επικλητική παρόρμηση· εκφράζει την ανάγκη της ανθρωπότητας να εισδύει δια μέσου όλων των δυσκολιών, αμφιβολιών και αμφισβητήσεων κατ’ ευθείαν στη Διάνοια και την Καρδιά του Ενός εν τω οποίω ζούμε και κινούμεθα και υπάρχουμε. - του Ενός ο Οποίος θα παραμείνει μαζί μας μέχρι συντέλειας αυτού τούτου του αιώνος και «έως ότου και ο έσχατος κουρασμένος προσκυνητής θα έχει ανακαλύψει το δρόμο του για τον οίκο».Αλλά η επίκληση δεν είναι ασαφής και νεφελώδης. Εκφράζει τις βασικές σημερινές ανάγκες της ανθρωπότητας - την ανάγκη για φως και αγάπη, για κατανόηση της θείας θελήσεως και για το τέλος του κακού. Λέγει θριαμβευτικά: «Το φως ας κατέλθει στη γη· είθε ο Χριστός να γυρίσει στη γη· ο σκοπός ας καθοδηγεί τις μικρές θελήσεις των ανθρώπων· το Σχέδιο ας σφραγίσει την πύλη του κακού». Συγκεφαλαιώνει έπειτα όλα αυτά με τις βροντώδεις λέξει: «Το φως, η αγάπη και η δύναμη ας αποκαταστήσουν το Σχέδιο του Θεού πάνω στη Γη». Η έμφαση τοποθετείται πάντοτε πάνω στον τόπο της εμφανίσεως και της εκδηλώσεως: τη Γη.
Ήδη η Επίκληση αυτή συντελεί πολύ στην αλλαγή των υποθέσεων του κόσμου.
Επιφανειακά το κάλλος και η ισχύς αυτής της Επίκλησης βρίσκεται στην απλότητά της και στην έκφραση ορισμένων κεντρικών αληθειών τις οποίες όλοι οι άνθρωποι, ενστικτωδώς και φυσιολογικά, αποδέχονται -της αλήθειας για την ύπαρξη μιας βασικής Διάνοιας στην Οποία δίνουμε αόριστα το όνομα Θεός· της αλήθειας ότι πίσω από όλα τα εξωτερικά φαινόμενα κινητήρια δύναμη του σύμπαντος είναι η Αγάπη· της αλήθειας ότι ο Χριστός κι ενσωμάτωσε αυτή την αγάπη ώστε να μπορέσουμε να κατανοήσουμε· της αλήθειας ότι τόσο η αγάπη όσο και η νοημοσύνη είναι αποτελέσματα εκείνου που ονομάζεται Θέληση του Θεού και τελικά της αυταπόδεικτης αλήθειας ότι μόνο διαμέσου της ίδιας της Ανθρωπότητας μπορεί να πραγματοποιηθεί το θείο Σχέδιο.
Το Σχέδιο αυτό καλεί το ανθρώπινο γένος στην έκφραση της Αγάπης και ζητά από τους ανθρώπους “ούτω λαμψάτω το φως υμών”. Ακολουθεί έπειτα το τελικό επίσημο αίτημα ότι αυτό το Σχέδιο της Αγάπης και του Φωτός, που πραγματοποιείται μέσω του ανθρώπινου γένους, “να σφραγίσει την πύλη του κακού”. Η τελευταία σειρά περιέχει κατόπιν την ιδέα της αποκατάστασης, υποδεικνύοντας το βασικό τόνο του μέλλοντος και ότι θα έρθει εκείνη η ημέρα όπου η αρχική ιδέα του Θεού και η αρχική Του πρόθεση δε θα ματαιώνονται πλέον από την ανθρώπινη ελεύθερη βούληση και το κακό-καθαρό υλισμό και εγωισμό· μπορεί τότε να επιτευχθεί ο θείος σκοπός μέσα από τις αλλαγμένες καρδιές και στόχους της ανθρωπότητας. Αυτή είναι η απλή και φανερή έννοια και συνδέεται με την πνευματική έφεση όλων των ανθρώπων παντού.
Η διαύγεια της πνευματικής επιθυμίας και έφεσης εκφράζεται σ’ αυτά τα λόγια με τέτοια μορφή ώστε η χρήση της δεν αποτελεί εμπόδιο για τους διάφορους τύπους διάνοιας που μπορεί να τη λάβουν. Μόνο εκείνοι που δεν αναγνωρίζουν υποκειμενικό ή εσώτερο κόσμο και απορρίπτουν την ιδέα ενός εσώτερου κόσμου αιτίων που ευθύνεται για τον εξωτερικό κόσμο των αποτελεσμάτων, θα αρνηθούν την αλήθεια και την χρησιμότητά της .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου